به گزارش خبرنگار مهر، نسخه مجازی آلبوم «همه تو» به آهنگسازی و تنظیم کنندگی حسین ساجدی و خوانندگی سروش دادیار در حال و هوایی متفاوت تر از برخی آلبوم های منتشر شده در حوزه موسیقی ردیف دستگاهی ایران پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
تصنیف «گام زمان»، ساز و آواز همایون، چهار مضراب و آواز بیداد، تصنیف «بیداد»، تک نوازی نی عشاق، تصنیف «آنش نیز»، ساز و آواز شوشتری، تصنیف «آغوش قبا» آثاری هستند که در این آلبوم گنجانده شده اند.
در توضیحات تکمیلی این پروژه موسیقایی آمده است:
آلبومِ «همه تو» پی‌آیندِ منطقی روند تاریخی موسیقی ایرانی در سال های پس از انقلاب است. جریان شناسی موسیقی ایرانی بعد از یک دوره فترت تحولی عمیق و عجیب را در اواخر دهه شصت با انتشار آلبوم‌های بیداد و ترکمن و غیره نشان داد. این آلبوم‌ها چه به لحاظ سبک نوازندگی و ترکیب سازها و چه جهانی که بازنمود می‌کردند تفاوتی ماهوی با اسلاف خویش داشتند.
این مرحله تازه هم به شدت وابسته به سنت موسیقی ایرانی و هم در پی تصویرسازی نوینی از هستی موسیقی ایرانی بود و در آن می‌توان چفت‌شدگیِ سنت و تجدد را ملاحظه کرد در این چارچوب آلبوم بیداد و نوازندگی بیگجه‌خانی نمایی از این هم‌نشینی است.
آلبومِ «همه تو» گفتگو و غوطه و کنکاشی در این مرحله درخشان موسیقی ایرانی است.
در حقیقت قطعه‌های این آلبوم دیالوگی با جهانِ منشوریِ آن دوره است. جوابِ آواز در غزل «هوایِ رویِ تو» عمیقا ردیفی است و به روشنی نشان می‌دهد که ساجدی تا چه پایه معتقد به برداشت از سرچشمه‌های اصیل است.
قطعه «آغوشِ قبا» و سازبندی دقیق و نوجوی آن به دنبال همان هدفی‌است که نوابغ موسیقی آن دوره دنبال می‌کردند.
آنچه در این آلبوم چشمگیر است وسواس دقیق در باب رنگ‌بندی‌سازها، ترکیب خوش‌ریختِ مایه‌ها و درون‌مایه‌ها و نواخت‌ها و انتخاب شایسته اشعار از جهان کلاسیکِ ادب فارسی‌است که همگی نشانگر درک عمیق ساجدی از جریان‌شناسی موسیقی ایرانی و بی‌شک نقطه درخشانی در سلوک موسیقایی اوست.