به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا پورسلمان رئیس فدراسیون شمشیربازی درست بعد از صحبت های محمد رهبری مربی تیم ملی اسلحه سابر که پرده از اختلاف و نفاق در این تیم برداشت، اقدام به دو انتصاب متوالی در مجموعه خود کرد. به نظر می رسد این انتصاب های پی در پی و بی سابقه در دوره پورسلمان، در راستای مدیریت حواشی، کنترل آنها و تشدید نشدن‌شان باشد اما بعید است نتیجه لازم و دلخواه در این زمینه حاصل شود.
اولین انتصاب پورسلمان مربوط به محسن وحدانی بود که با حفظ سمت به عنوان دبیر فدراسیون، سخنگوی این فدراسیون هم شد. این برای نخستین بار است که فدراسیون شمشیربازی صاحب سخنگو می شود. اتفاقا به این انتصاب انتقادی وارد نیست و چه بسا دو مسئولیت همزمان وی (وحدانی) بی ارتباط با یکدیگر هم نباشد اما انتصاب دوم، درستی و به جا بودن تصمیم رئیس را شبهه دار کرده است.
دومین انتصاب رئیس فدراسیون شمشیربازی یک روز پس از اولین انتصاب و برای تعیین مدیر تیم های ملی انجام شد. این مسئولیت به فردی به نام محمد عبدی سپرده شد؛ کسی که عمر حضورش در میان شمشیربازان به یک سال هم نرسیده اما حالا مسئولیت مهمی را عهده دار شده که از سال ها پیش جای آن در شمشیربازی خالی است.
پیش از این عبدالرضا میرشفیعی مدیر تیم های ملی شمشیربازی بود. وی در دوره ریاست فضل الله باقرزاده این مسئولیت را بر عهده داشت. همکاری او با فدراسیون شمشیربازی اما به دو سال پایانی ریاست باقرزاده نرسید. بعد از آن رئیس پیشین فدراسیون شمشیربازی انتخاب دیگری برای مدیریت تیم های ملی نداشت.
علیرضا پورسلمان هم بعد از ورود به فدراسیون شمشیربازی نسبت به این مهم بی توجه بود. حالا هم که او بعد از دو سال به فکر پُر کردن جای خالی پست مهم مدیریت تیم های ملی افتاده، گزینه ای را برای آن انتخاب کرده که هیچ پیشینه فنی و غیر فنی از شمشیربازی ندارد به جز مسائل مالی مربوط به این رشته!
مدیر فنی مسئول نظارت بر عملکرد همه جانبه ورزشکاران و حتی مربیان ملی است که می تواند با تجزیه و تحلیل به موقع شرایط، تعیین استراتژی و انجام هماهنگی های لازم نقش موثر و پیشرویی در پیگیری بدون حرف و حدیث برنامه تیم های ملی و ایجاد فاصله میان آنها و حواشی داشته باشد. بنابراین عرف و درست این است یک فرد خاک خورده و فنی در هر رشته ای مدیر تیم های ملی شود تا به عنوان بزرگ تر و سرد و گرم چشیده، عمل به موقع و حرف برش دار داشته باشد.
حال آنکه مدیر جدید تیم های ملی شمشیربازی فاقد چنین اعتبار و جایگاهی است. محمد عبدی کمتر از یک سال پیش به عنوان خزانه دار وارد فدراسیون شمشیربازی شد. او که گفته می شود از دوستان نزدیک پورسلمان است، حتی در اولین سفر تیم ملی اسلحه سابر بعد از المپیک (جام جهانی الجزایر) هم تیم اعزامی را به عنوان سرپرست همراهی کرد و حالا هم مشخص نیست بر چه مبنایی باید بدون تخصص و تجربه، به عنوان مدیر تیم های ملی کنار ملی پوشان شمشیربازی باشد.
پرسش فنی این است که رئیس فدراسیون چه توان مدیریتی در خزانه دار خود دیده که مسئولیت همزمان دیگری را هم به او سپرده آنهم به این مهمی. بعید به نظر می رسد که با ورود او «جنگ شمشیر در بازی خطرناک» ختم به خیر شود.
این نخستین تصمیم رئیس فدراسیون شمشیربازی نیست که مورد انتقاد قرار می گیرد کما اینکه پیش از این هم در تصمیم گیری برای معرفی کریستین بائو به عنوان مربی تیم ملی اسلحه سابر و حضور او کنار تیم ملی در المپیک که در نهایت هم به نتیجه نرسید، انتقاداتی را متوجه خود کرده بود و بعد هم این انتقادات را با تعلل در تعیین تکلیف سرمربی این تیم ادامه داد و در نهایت هم دست به انتخابی زد که به خاطر یک خداحافظی ناگهانی و ورود بی تجربه به عرصه مربیگری ملی، خالی از انتقاد نبود.
حالا هم رئیس فدراسیون شمشیربازی که پیش از این شائبه فامیل بازی در مورد او مطرح بود به واسطه انتخاب دوست و خزانه دارش به عنوان مدیر تیم های ملی، نشان داد که تمایل زیادی به استفاده از افراد متخصص ندارد. مسیری که به نظر می رسد انتهایش برای شمشیربازی خوش نخواهد بود.