دکتر مهدی جمالینژاد، استاندار اصفهان، در یکصد و سی و هشتمین نشست شورای مسکن استان با موضوع «نهضت ملی مسکن»، و تاکید دوباره بر این موضوع در نشست با دانشجویان در روز دانشجو، اصطلاحی قابل تأمل بوده که نشاندهندهی عمق نگاه او در ارائهی خدمات صادقانه به شهروندان است.
به گزارش تیترنا: جمالینژاد گفت: نباید اجازه دهیم نهضت ملی مسکن به سرمایهسوزی تبدیل شود. بسیاری از مدیران ارشد حوزهی مسکن و استانداران کشور بر تسریع در اجرای طرحهای دولتی مسکن تأکید دارند، اما استاندار اصفهان پا را فراتر گذاشته و نه فقط در فوریت اجرا، که در حقیقت نگاهی عمیق تر به این موضوع مهم انداخته است؛ نگاهی که یادآور میشود هدف اصلی نباید صرفاً «ساخت خانه» و سرپناه باشد، بلکه باید به «ساخت زندگی» اندیشید.
او تأکید کرد، اگر اقدامها بدون برنامهریزی دقیق انجام شود، این طرح بزرگ ممکن است به جای آنکه «سرمایهساز» باشد، بلکه در بعضی موارد همچون مسکن مهر، به «سرمایهسوز» تبدیل شود. پرسش اینجاست که چگونه ممکن است طرحی که پاسخگوی یکی از نیازهای اساسی مردم است، سرمایه را بسوزاند؟
پاسخ را میتوان در همان جلسه و در سخنان دکتر جمالینژاد یافت؛ آنجا که بر اهمیت خدمات و سرانههای روبنایی، در کنار خدمات زیربنایی، تأکید کرد.
نکته دقیقاً همینجاست: اجرای پروژههای مسکن بدون برنامهریزی جامع و بدون فراهمسازی خدمات روبنایی همچون مدرسه، درمانگاه، حملونقل عمومی، فضاهای شهری و بهویژه فضای سبز، موجب شکلگیری ساختمانهایی میشود که مردم در آنها آرامش و آسایش لازم را ندارند. در چنین حالتی سرمایههای مالی، زمین و انرژی صرف شده، اما به جای خلق ارزش پایدار، هدر میرود؛ یعنی پروژهای که باید «سرمایهساز» باشد، به «سرمایهسوز» بدل میشود.
در نگاه عمیق دکتر جمالینژاد، ساخت واحدهای مسکونی با کیفیت و بهرهمندی از خدمات کامل روبنایی نهتنها موجب رفاه شهروندان میشود، بلکه به رونق اقتصادی و ارتقای کیفیت زندگی شهری نیز کمک میکند. در چنین شرایطی، تنها خانهای ساخته نشده، بلکه زندگی ساخته شده است.
از همینرو، این استاندار برنامهمحور از تمامی دستگاههای مسئول در ساخت زیرساختها و روبناهای طرحهای مسکنی استان خواسته است تا کاملا هماهنگ عمل کنند و در کنار آن، از نهادهای نظارتی نیز خواسته است تا با دقت، موارد ترک فعل را رصد و پیگیری کنند.
جامعنگری دکتر جمالینژاد، او را به مدیری متمایز در عرصهی مدیریت کشور تبدیل کرده است؛ مدیری که با چنین رویکردی میتوان امیدوار بود هر پروژهای، چه در حوزهی مسکن و چه در سایر بخشها، به بالاترین بازدهی و بیشترین منفعت عمومی منجر شود.