در یکی از حساس‌ترین مقاطع زمانی و جایی که حفظ انسجام، وحدت و رضایت مردم و اقشار گوناگون اولویت اول کشور است سازمان امور مالیاتی کشور اقدامی دو از انتظار تمامی حساب‌های بزرگترین مجتمع صنعتی فولاد کشور یعنی ذوب آهن اصفهان را بست تا این شرکت در تولید خود دچار وقفه و به تبع آن در پرداخت حقوق کارگران زحمتکش دچار مشکل شود.
در یکی از حساس‌ترین مقاطع زمانی و جایی که حفظ انسجام، وحدت و رضایت مردم و اقشار گوناگون اولویت اول کشور است سازمان امور مالیاتی کشور اقدامی دو از انتظار تمامی حساب‌های بزرگترین مجتمع صنعتی فولاد کشور یعنی ذوب آهن اصفهان را بست تا این شرکت در تولید خود دچار وقفه و به تبع آن در پرداخت حقوق کارگران زحمتکش دچار مشکل شود.
به گزارش شهر مردم: هرچند اقدام سازمان امور مالیاتی کشور به خاطر بدهی مالیاتی ذوب آهن صورت گرفته اما متاسفانه تبعات این اقدام که در زمان مناسب انجام نگرفت بسیار جدی شد که با اندکی انعطاف از سوی این سازمان می‌شد که جلوی این تبعات آسیب‌زا گرفته شود.
سازمان امور مالیاتی گویا شرایط کشور را در نظر نگرفت و از مشکلات ناشی از انفجار اسکله شهید رجایی بندرعباس در تامین مواد اولیه ذوب آهن، اعتصاب کامیون داران و پس از آن جنگ ۱۲ روزه غافل ماند تا با همین غفلت سنگ بزرگی جلوی چرخ تولید کشور بیندازد؛
سنگی که مشکلات این مجتمع عظیم صنعتی کشور را در تامین مواد اولیه چند برابر کرد و مهمتر از آن، دست شرکت را برای پرداخت حقوق کارگرانی که با حداقلِ دستمزد اما بزرگترین کار ممکن را می‌کنند، بست.
مسئولین سازمان امور مالیاتی کشور باید پاسخ دهند که چرا تعامل با این شرکت را برای دریافت تدریجی مطالبات مالیاتی خود و یا وصول با تاخیر را به برخورد قهرآمیز و بحران زای بستن تمامی حساب‌ها و برداشتن مبلغ کلان از حساب شرکت عوض کردند؟
آیا آنها به تبعات این اقدام ولو قانونی خود آگاه نبودند یا عدم دریافت حقوق کارگران و وقفه در تولید محصولات زیربنایی برای توسعه از جمله “ریل” برای آنها مهم نبود؟
آنها باید بگویند چرا شرایط کشور را در نظر نگرفتند و با عدم انعطاف موجبات نارضایتی بیش از ۱۸ هزار کارگر مولد را فراهم آوردند؟
واقعا چرا باید در شرایطی این اقدام صورت بگیرد که شرکت به دلایلی که در بالا گفته شد در دوران سخت خود به سر می برد؟
بدیهی است که بدهی مالیاتی باید وصول شود اما با یک محاسبه سرانگشتی می‌توان دریافت که بازدهی این وصول در بدترین زمان ممکن و بدترین شکل ممکن با ریسک ناشی از ایجاد مشکلات عدیده در این مجتمع عظیم صنعتی اصلا همخوانی ندارد!
مسئولین سازمان امور مالیاتی باید محاسبه این را می‌کردند که عدم پرداخت بدهی مالیاتی شرکت به دلیل مسائل خارج از اراده مدیریتی شرکت بوده و نه بی توجهی در پرداخت مالیات و از این جهت وصول آن هم با ملاحظات مدبرانه‌ای باید انجام می‌گرفت اما شاهد بودیم که تصمیم گیری در این باره از این شاخص مهم یعنی “تدبیر” به دور بود.
تاسف بارتر اینکه گویا معاون اجرایی رییس جمهور هم در مکاتباتی صراحتا به این سازمان توصیه کرد که با توجه به احتمال بالای توقف خط تولید نسبت به رفع بازداشتی حساب های ذوب آهن اقدام کنند اما افاقه نکرد و آنها راه خود را رفتند.